เครดิตรูปจาก http://www.ismikendra.com/ |
เขาเรียกเราว่าน้อง…
ฟังดูแล้วทำให้รู้สึกว่านานเหลือเกินแล้ว ที่ไม่มีใครเรียกเราแบบนี้ ตอนแรกมีอาการขุ่นข้องใจ ว่าเฮ้ยเด็กรุ่นน้อง มีอาการปีนเกลียวรึเปล่า แต่โถ! มาคิดในแง่ดี แสดงว่าเรายังมีความเป็นเด็กในตัวเองอยู่ไม่น้อย
คิดได้แบบนั้น อาการขุ่นเคืองก็เหมือนจะหายเป็นปลิดทิ้ง…
และก็มีอยู่วันหนึ่ง เราได้ขับรถในกรุงเทพ ฯ ที่ซึ่งขึ้นชื่อว่าหาที่จอดรถยากมาก แต่วันนั้นด้วยความรีบ เพราะกลัวจะไม่ทันนัด เลยขับรถเข้าไปจอดแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ โดยลืมเช็คไปว่า เขาคิดอัตราค่าจอดรถชั่วโมงละเท่าไร
แต่คิดในใจว่าคงไม่แพง และไม่นาน แค่คุยธุระเสร็จก็จะขับออกมาทันที…
วันนั้นเสร็จธุระเรียบร้อยแล้ว ก็เลยขับรถออกมา โดนค่าจอดรถไปชั่วโมงละ 50 บาท เหมือนโดนโจรปล้นเงินไปตรงหน้าแบบดื้อ ๆ แถมน้องคนเก็บบัตรตอบกลับมาว่า
“ถ้าพี่สแตมป์บัตรจอดรถ จะจ่ายแค่ชั่วโมงละ 20 บาท”
ทันทีที่น้องคนนั้นบอก เราก็หันไปมองกระจกหลัง เตรียมตั้งลำกลับไปหาที่ปั๊มบัตรจอดรถดีกว่า แต่ด้วยความที่โชคไม่เข้าข้าง มีรถมาจอดรอออกอยู่ 2-3 คัน เลยหมดสิทธิ์ จำเป็นต้องจ่ายเงิน 50 บาทนั้นไปอย่างน่าเสียดาย
ไอ้ความที่มัน “50 บาท” กับไอ้ที่เขาเรียกเราว่า “น้อง” พาลทำให้หงุดหงิดใจอยู่ชั่วครู่ชั่วยาม ซึ่งจริง ๆ แล้วมันเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก แต่ก็ยังพกพาอารมณ์แบบนั้นอยู่ในขณะที่เดิน หรือช่วงที่อยู่บนท้องถนน
ซึ่งตามหลักแล้ว เราควรจะปล่อยมันไป เดี๋ยวนี้เงิน 50 บาทในเมืองใหญ่ แทบจะมีมูลค่าน้อยมาก หรือการที่ใครมาเรียกเราว่าอะไรก็แล้วแต่ ไม่น่าจะให้มันมาเป็นอารมณ์ แต่ตัวเราเองต่างหาก ที่เก็บมันขึ้นมา เก็บมันมาคิด ทำให้อารมณ์ขุ่นมัวโดยไม่เห็นทางว่ามันจะเกิดประโยชน์กับใคร หรือแม้แต่ตัวเราเองทั้งสิ้น
การตรวจสอบอารมณ์จึงเป็นสิ่งที่ต้องทำอยู่เสมอ…
บางครั้งการเดินถอยหลังมาตั้งหลัก แทนที่จะเดินหน้าไปแบบไม่รู้ทิศรู้ทาง น่าจะดีกว่าเป็นไหน ๆ การถอยหลังไม่ได้หมายความว่า เราจะหยุดเดิน เพียงแต่เราเดินย่ำอยู่กับที่ก่อน หรือถอยหลังสัก 1-2 ก้าว แล้วค่อยเดินต่อ ทำให้ก้าวที่เดินต่อเป็นเรื่องของความมั่นคง
อย่างน้อยก็เป็นความมั่นคงทางอารมณ์…
ที่สมัยนี้หาได้ยากเหลือเกิน…
คนกรุงเทพ ฯ หงุดหงิดง่าย ขับรถไม่ถูกใจหน่อย ก็บีบแตรกันเสียงดังลั่น ดีไม่ดีเจอคนบ้า ๆ ลงมาขู่จะเอากันให้ถึงชีวิต ทั้ง ๆ ที่เถียงกันแค่ใครจะออกจะเข้าก่อนกันก็เท่านั้นเอง
ต้องใจเย็นลงอีกนิด ถือคติว่า ยิ้มกันวันละนิด จิตแจ่มใสดีกว่าเยอะเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น