 |
| (เครดิตภาพและเรื่องจากหมู) |
การเดินทางแต่ละครั้ง ของแต่ละคน แม้จะไปยังสถานที่เดียวกัน แต่มุมมองและความรู้สึกสนุกสนานไปกับการผจญภัยแต่ละครั้ง ย่อมแตกต่างกันไป
อันนี้เป็นเรื่องของปัจเจกบุคคล…
อาทิตย์นี้มีเรื่องราวของเพื่อนใหม่ ที่แอบหนีไปเที่ยวเชียงใหม่ มาเป็นนักเขียนรับเชิญในคอลัมน์
อย่างแรกเห็นว่า คนอ่านอาจจะเบื่อนักเขียนประจำอย่างเราบ้างไรบ้าง
อย่างที่สองคิดว่า ตัวเองก็เพิ่งขับรถขึ้นเหนือไปไม่กี่เดือน (ถ้าใครติดตามคอลัมน์ต่างองศาคงจำกันได้) เราเองก็เห็นเชียงใหม่ในแบบของเรา คราวนี้ลองให้คนอื่นมาแชร์ในสิ่งที่เขาเห็นบ้าง
เรื่องราวของการมองโลกย่อมแตกต่าง…
อย่างสุดท้ายคิดว่า อยากให้เป็นคอลัมน์ที่เปิดกว้าง ให้มาแชร์อะไร ๆ ร่วมกัน ว่าแล้วก็อย่ารอช้า รีบไล่สายตาลงไปอ่านโดยพลัน…
เป็นธรรมดาของคนไทย เข้าช่วงอากาศเย็นก็ต้องขึ้นเหนือไปสัมผัสความเย็น ก็คงต้องบอกว่าเชียงใหม่ยังคงเป็นจังหวัดยอดฮิตที่คนไทยชอบไปอยู่ดี เพราะมีทั้งความเป็นธรรมชาติ กลิ่นอายวัฒนธรรมล้านนา และความฟุ้งเฟ้อของสังคมเมืองภายในที่เดียวกัน
วันแรกที่ไปถึงเชียงใหม่ คิดว่าก็คงได้เดินเล่นที่เดิม ๆ กินอะไรเดิม ๆ ที่เค้าบอกว่าอร่อยกัน แต่กลับผิดคาด เราเริ่ม trip ด้วยการตัดสินใจเช่ามอเตอร์ไซค์หนึ่งคัน คนขี่ก็ไม่เคยขี่มาก่อน อาศัยว่าขี่จักรยานเป็นก็คงขี่มอเตอร์ไซค์ได้เหมือนกัน คนนั่งซ้อนท้ายไม่ต้องพูดถึงขี่ไม่เป็น พร้อมเป็นภาระอันหนักหน่วง เพราะตัวอ้วนอีกต่างหาก
นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตการซ้อนมอเตอร์ไซค์แล้วกลัวที่สุดระทึกที่สุด แต่นึกถึงทีไรก็ต้องอมยิ้มไปขำไปทุกครั้งทีเดียว
เชียงใหม่ยุคนี้ขับรถไปไหนก็ต้องวนรอบคูเมืองเพราะถนนมัน one way ด้วยความไม่คุ้นเคยเพราะไม่ใช่คนเชียงใหม่ จะไปไหนทีเลยต้องไปวนคูเมืองก่อนหนึ่งรอบเพื่อหาสถานที่ที่เราจะไป ทั้งหงุดหงิดใจทั้งงง แต่ก็ตามมาด้วยความฮาและเสียงหัวเราะทุกครั้ง
ท้ายที่สุดเราก็ไปถึงจุดหมายปลายทางตามที่เล็งไว้ในแผนที่ทุกครั้ง…
ไม่ว่าจะด้วยความเดา ความฟลุ้ค หรืออะไรก็ตาม…
แม้ว่าเราจะตกจากมอเตอร์ไซค์ลงมานอนแอ้งแม้ง ทำให้คนขี่ทั้งโมโหทั้งขำ และคาดว่าคงสงสารไปในคราวเดียวกัน
บนเส้นทางท่องเที่ยวที่เราหลงและวกวน ต้องยอมรับว่า...เราได้ค้นพบการผจญภัยหลายอย่างในแบบของเราเอง มีหลากหลายอารมณ์ตลอดเส้นทางไม่ว่าจะเป็นหงุดหงิดโมโห แต่ก็จบลงด้วยรอยยิ้มเสียงหัวเราะและความสุขทุกครั้ง วัดวาอารามถนนสองข้างทางรอบตัว ตึกรามบ้านช่องที่งดงามผสมผสานกันหลากหลายรูปแบบ
เราอาจจะมองผ่านเลยไปถ้าเราไม่ได้หลงและวนอยู่ตรงนั้น
อากาศหนาวที่ประทะกับใบหน้าระหว่างเราขี่รถ เป็นความรู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูกเลยทีเดียว
ไปเชียงใหม่ครั้งนี้ทำให้เราได้รู้ว่า...
ในชีวิตคนเราสักครั้งหนึ่งลองทำอะไรในแบบที่เราชอบ
ไปในที่ที่เราอยากจะไปในรูปแบบของเราเอง
ให้เวลาเก็บเกี่ยวความงามความสุขสองข้างทาง
มันเป็นรางวัลชีวิตและความสุข
ที่เราต้องหาโอกาสและทำแบบนี้ให้กับตัวเองอีกหลายๆครั้งทีเดียว
ลองมาหาความสุขในแบบของตัวเองกันสักครั้ง...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น