วันจันทร์ที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2554

เหนื่อยแต่อิ่มใจ


ในช่วงภาวะวิกฤตน้ำท่วมที่เรากำลังรวมพลัง และเดินฝ่ามรสุมลูกนี้ไปด้วยกันอยู่ในขณะนี้ จะว่าไปก็มีสิ่งดี ๆ เกิดขึ้นในสังคมไทยของเรา พอให้เราได้ชื่นใจในยามที่หลายคนกำลังเดือนร้อนกันอย่างน่าเห็นใจ
คำว่า จิตอาสาเกิดขึ้นภายในระยะเวลาไม่นาน แต่ก็จะเหมือนเป็นคลื่นลูกใหม่ที่มาแรงและเร็ว มีหลายกลุ่มหลายฝ่ายผ่านทั้งองค์กรใหญ่ และสมัครพรรคพวกของตัวเอง เปลี่ยนวิกฤตน้ำท่วมครั้งนี้เป็นโอกาส ได้หยิบยื่นความช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่าที่จะทำได้
ใครมีเงิน ลงเงิน
ใครมีแรง ลงแรง
ใครไม่มีทั้งเงิน ไม่มีทั้งแรง ก็ส่งกำลังใจไปช่วย
ในมุมมืดย่อมมีแสงสว่างอยู่เสมอ เราว่ามันเป็นโอกาสที่ดีนะ ที่จะออกไปช่วยเหลือคนที่รับน้ำแทนเรา คิด ๆ ไปยังดีกว่าเอาเวลาไปตากแอร์เย็น ๆ ทุก ๆ เสาร์อาทิตย์ตามห้างสรรพสินค้าอีกนใครที่ได้ทำแล้วคงจะรู้ว่า การให้มันทั้งอิ่มและสุขใจมากกว่าการรับเป็นไหน ๆ
อย่าง 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา เราพร้อมด้วยเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ชาวนิเทศ จุฬา ฯ ได้รวมตัวกันเฉพาะกิจ นำของออกไปช่วยเหลือคนถูกน้ำท่วมที่ลำลูกกา ปทุมธานี และอำเภอบางเลน นครปฐม ซึ่งใน 2 พื้นที่นี้ ได้รับการยืนยันจากทหารที่อยู่ในพื้นที่ว่า ชาวบ้านยังได้รับความเดือดร้อนอยู่มาก
และเมื่อไปแล้ว ก็เห็นว่าจริงโดยเฉพาะช่วงอาทิตย์แรก ที่เราเลือกไปลงยังพื้นที่ฝั่งตะวันออกของกรุงเทพ ฯ ก่อน แถวลำลูกกาช่วงนั้น ชาวบ้านยังอยู่กันอย่างยากลำบาก สังเกตจากที่พวกเขายังเดินทางกันด้วยเรือ และโดยสารรถทหารกันเป็นส่วนใหญ่
แม้แต่พวกเราที่เข้าไปช่วยเหลือ ยังจำเป็นต้องโหลดของจากรถลงเรือพร้อม ๆ กับทีมทหาร ที่เรามาผนึกกำลังกัน เพื่อกระจายข้าวของเข้าไปยังพื้นที่ ๆ ความช่วยเหลือยังเข้าไปไม่ถึง
ถามว่าร้อนไหม? ร้อน
ถามว่าเหนื่อยไหม? เหนื่อย
ถามว่าลำบากไหม? ลำบาก
แต่ความร้อน ความเหนื่อย ความลำบาก มันไม่ได้มากไปกว่าความสุขใจที่ได้รับ อันนี้มันเทียบกันไม่ได้เลยจริง ๆ ใครจะว่าเราสร้างภาพอะไรก็ช่าง แต่อยากให้ลองหาโอกาสออกไปสัมผัสดู แล้วจะรู้ว่าความสุขของการให้มันสุดยอด
หลังจากผ่านไปอีก 1 อาทิตย์ ทีมเราตัดสินใจลงพื้นที่กันอีกครั้ง คราวนี้มาทางฝั่งโซนตะวันตกกันบ้าง เลือกลงแถวบางเลน นครปฐม ซึ่งเป็นพื้นที่ ๆ น้ำท่วมมาก่อนพื้นที่อื่น และในขณะที่พื้นที่อื่น น้ำเริ่มจะลดระดับลงบ้าง แต่ระดับน้ำที่บางเลนยังไม่ลดลงเท่าที่ควร
คราวนี้เราเพิ่มทีมงานจาก 15 คนเป็น 30 คน ทริปนี้เราแบ่งกันออกเป็น 6 ทีมย่อย แจกจ่ายของออกไปทั้งทางเรือและทางน้ำ และด้วยความช่วยเหลือและประสานงานของทหารเช่นเคย ที่ทำให้ภารกิจของเราเสร็จสิ้นลงไปได้
ตอนแรกนึกว่าทริปบางเลนจะไม่หนักเท่าทริปลำลูกกา เพราะเข้าไปแจกของชั่วโมงกว่าก็ออกมารอที่วัด ซึ่งเป็นศูนย์กลางในการรวมพล แต่งานมาหนักเอาช่วงบ่าย เมื่อพวกเราต้องลงพื้นที่เข้าไปทำความสะอาดให้โรงเรียน
คงจะเป็นเพราะน้ำที่ขังมานาน ประกอบกับอากาศที่ร้อนอบอ้าวช่วงบ่าย ทำให้พวกเราหลายคนถึงกับปาดเหงื่อไปตาม ๆ กัน เมื่อต้องเคลียร์โรงเรียนก่อนที่น้อง ๆ จะเปิดเทอม
เป็นงานที่หนักจริง เหนื่อยจริง แต่ก็มีความสุขใจจริงอีกเหมือนกัน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น