จำได้ว่าถ่ายรูปนี้ในเย็นวันหนึ่ง ก่อนเข้าไปทำงานตามปกติที่ร้าน Mr.Noodle วันนั้นท้องฟ้าทั้งผืนมืดมิด เหมือนใครเอาสีดำมาแต้มบนผ้าใบผืนใหญ่ แล้วในอีกไม่กี่วินาทีก็เหมือนมีแสงเรืองรองนิด ๆ โผล่เข้ามา ทำให้คิดได้ว่า ทุก ๆ ความมืดมิดคงจะมีแสงสว่างแวบเข้ามาตลอดแหละ เพียงแต่เวลานั้น อารมณ์นั้น เราไม่ได้สนใจหรือไม่ได้ใส่ใจมันด้วยซ้ำ
เพื่อนบางคนบอกว่ารูปนี้ให้ความรู้สึกน่ากลัว แต่เราเองกลับรู้สึกว่ามันให้กำลังใจดี โดยเฉพาะในวันที่เรารู้สึกแย่ ๆ หรือท้อแท้ เหมือนเรายืนมองกันคนละมุม
เชื่อเถอะว่า...
"There is always the light at the end of tunnel"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น